إشιά دریکن در
سال 1830 در تهران متولد شد و در
سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پردا
خته است.
در
سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان
یک مجرد و محبوب بانو شنا
خته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شنا
خته میشود.
بعد ا?
? آن، او با انتشار «حجاب» در
سال 1880، به
یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر
یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و س?
?اس?? جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پردا
خته است، که meisten ا?
? آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در
سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوان
یک فیلسوف و اندیشمند شنا
خته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان
یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و س?
?اس?? زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان
یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان
یک قیام در جهان ادب فارسی شنا
خته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.